خواهرم ندا دو سال از پر کشیدنت گذشت،تو با نگاهت انروز به ان سوی افق ها جاودانه شدی برای آزادی!و قلب همگان برای تو می تپد.
ندا جان این دو سال گذشت و ما در تلاشیم تا راه تو و دیگر شهدایمان را ادامه بدیم.
وضع این روزای ایرانمان اره همان ایرانی که برایش جانت را دادی بسیار خراب است،هر روز اخبار بد،مرگ و تجاوز که این روزا ها باب شده استاز تراوش میکند.
به یک باره سر ایران ما چه امد؟چه شد که مردم بی تفاوت شدند؟
خبر داری میرحسین و شیخ مهدی هم حصر شدند و هنوز در تلاشیم تا قیامت کنیم.
ندای عزیز اسوده به خواب که وقتی خونت خیابان را رنگین کرد و چشمانمان را پر از اشک قسم خوردیم از راهمان بر نگردیم و برای ازاد شدن مملکتمان از این همه کوله بار مشقت و اندوه تلاش کنیم
روحت شاد
